อ้อมกอด

อุกอั่งเอ้าเศร้าอุรา นั่งกอดเข่าเหงาอยู่กลางท่ง

วังแสงตะเว็นกำลังสิอัสดง เห็นแล้วพออยากโตนจมลงไปนำเจ้า

อยู่ไปกะวายวุ่นล่ะแม่นบ่ตายกะซ้ำตาย ทุกข์แฮงหลายปานว่าถึกไฟจี

ย้อนทำใจยอมรับความจริงบ่ได้อีหลี โอ้คนดีเจ้ายังบ่ตายแม่นบ่

น้องหล้าเอ้ยได้ยินเสียงอ้ายบ่ ตื่นลืมตาขึ้นมาเถาะ ฮู้บ่ว่าอ้ายคึดฮอดเจ้าแฮงสำใด๋

น้องบ่ทันได้จากอ้ายไปแม่นบ่ เจ้าแค่อยากหลับตาอยู่ในอ้อมกอด

ทำท่าให้อ้ายคิดฮอด น้องยังหายใจอยู่

หลับจักหน่อยกะฟื้นตื่นดอกคืนมา ดนป่านใด๋สิคองถ่าไปจั่งซี้ล่ะจนกว่า

สวรรค์สิพรากเฮาจาก ถึงน้องบ่ตื่นฟื้นบ่เป็นแล้วกะอย่า สิฮักเจ้าผู้เดียว

น้องหล้าเอ้ยได้ยินเสียงอ้ายบ่ ตื่นลืมตาขึ้นมาเถาะ ฮู้บ่ว่าอ้ายคึดฮอดเจ้าแฮงสำใด๋

น้องบ่ทันได้จากอ้ายไปแม่นบ่ เจ้าแค่อยากหลับตาอยู่ในอ้อมกอด

ทำท่าให้อ้ายคิดฮอด น้องยังหายใจอยู่

หลับจักหน่อยกะฟื้นตื่นดอกคืนมา ดนป่านใด๋สิคองถ่าไปจั่งซี้ล่ะจนกว่า

สวรรค์สิพรากเฮาจาก ถึงน้องบ่ตื่นฟื้นบ่เป็นแล้วกะอย่า สิฮักเจ้าผู้เดียว