Mitaravad Mahtab

می تراود مهتاب می درخشد شب تاب نیست یکدم شکند خواب به چشم کس و لیک غم این خفته چند خواب در خواب در چشم ترم می شکند نازک آرای تن ساق گلی که به جانش کشتم و به جان دادمش آب ای دریغا به برم می شکند نگران با من نگران با من استاده سحر صبح خواهد از من کز مبارک دم او آورم این قوم به جان باخته را بلکه خبر