อ้างฟ้าอ้างฝน

..ถ้าไม่อยากมา โปรดอย่าอ้างฟ้า..อ้างฝน

ฉันต้องทุกข์ทน กับความเหงาโดย เดียวดายลำพัง

เมื่อยามฝนโปรย โหยหาความหลัง

เมื่อครั้งที่ยัง ชุ่มชื้นชื่นใจ ชิดใกล้เราสอง

.. ถ้าเธอไม่มา บอกลากันเลยดีไหม

ฉันต้องช้ำใจ ในคำที่เธอ เปรยมาดังลม

ผิดคำสัญญา หวานแล้วกลับขม

ปล่อยฉันให้ตรม ให้จมกับฝนที่โปรยลงมา

... อย่ามาอ้างฟ้า อย่ามาอ้างฝน

เพราะใจของคน นั่นเองที่เปลี่ยน ไปตามเวลา

อย่ามาอ้างฟ้า อย่ามาอ้างฝน

หรือเธอพบคนที่ดีกว่าฉัน จึงเปลี่ยนไป

.. ถ้าเธอไม่มา จะฝากน้ำตากับฝน

ฟ้าครึ้มเพราะคน กำลังสิ้นแรง เหมือนไม่มีทาง

เฝ้ารอทุกวัน ฝนนั้นเริ่มจาง

แต่น้ำตาพร่างเป็นทางแทนฝน เมื่อรอเธอกลับ

... อย่ามาอ้างฟ้า อย่ามาอ้างฝน

เพราะใจของคน นั่นเองที่เปลี่ยน ไปตามเวลา

อย่ามาอ้างฟ้า อย่ามาอ้างฝน

หรือเธอพบคนที่ดีกว่าฉัน จึงเปลี่ยนไป

.. ถ้าเธอไม่มา จะฝากน้ำตากับฝน

ฟ้าครึ้มเพราะคน กำลังสิ้นแรง เหมือนไม่มีทาง

เฝ้ารอทุกวัน ฝนนั้นเริ่มจาง

แต่น้ำตาพร่างเป็นทางแทนฝน เมื่อรอเธอกลับ