Har Jaye Donyaei

هر جای دنیایی دلم اون جاست

من کعبه مو دور تو می سازم

من پشت کردم به همه دنیا

تا رو به تو سجاده بندازم

هر روز حسّم تازه تر می شه

غرقِ تو می شم بلکه دریا شم

بیزارم از این که تمام عمر

از روی عادت عاشقت باشم

گاهی پرستیدن عبادت نیست

با این که سر رو مُهر می ذاری

گاهی برای دیدن عشقت

باید سر از رو مُهر برداری

یک عمر هر دردی به من دادی

حس می کنم عین نیازم بود

جایی که افتادم به پای تو

زیباترین جای نمازم بود

هر جای دنیایی دلم اون جاست

من کعبه مو دور تو می سازم

من پشت کردم به همه دنیا

تا رو به تو سجاده بندازم

تا رو به تو سجاده بندازم