Namehraboon

نگاهم می کنی اما به سردی

نه تنها بد تو هم دنیای دردی

مخواه از من گناهت را ببخشم

تو می دانی که با این دل چه کردی

برو نامهربان بیگانه با من

تو هر لحظه به رنگی در میایی

رها کن این دل دیوانه ام را

برو سیرم از این دیرآشنایی

وفا کردم خطا کردم

نماندی در کنارم

مکن افسون دلم پرخون

تو را باور ندارم

آه، تو را باور ندارم

میایی در کنارم می نشینی

ز عشقت قصه می گویی برایم

دلت با او نگاهت در نگاهم

به تو گویم رهایم کن رهایم

به سر آهنگ رفتن داری آنگه

به روی قلب من پا می گذاری

تو می گفتی که می مانی دریغا

مرا تنهای تنها می گذاری

وفا کردم خطا کردم

نماندی در کنارم

مکن افسون دلم پرخون

تو را باور ندارم

آه، تو را باور ندارم