ทำไมเป็นคนแบบนี้

โกรธตัวเอง ว่าตัวเอง เห็นไหมที่เราใส่ใจเขา

สิ่งดี ๆ จากมือของเรา ให้เขาแล้วเขาอยากได้ไหม

ไม่หลับไม่นอน ไม่สนตัวเอง แล้วเขาจะรู้อะไร

ก็รู้อยู่แล้ว ว่าเขาไม่สนใจ

เรื่องดี ๆ ให้ไปไม่เคยฝืน

เขาไปเดินหัวเราะกับคนอื่น

เราคนเดียวต้องนอนร้องไห้

ทำไมเป็นคนแบบนี้ ทำไมยังทำแบบนี้

ใจเราเหลือแค่นี้ ให้เขาไปทำไม

ใจเรามีเพียงเท่านี้ ดูแลใครคงไม่ไหว

เก็บเถอะเก็บมันไว้ เช็ดน้ำตาให้ตัวเอง

เก็บมานาน นิ่งมานาน ครั้งนี้เหมือนคนได้เรียนรู้

แต่ทำไมต้องคอยเฝ้าดู ต้องขอให้เขาสุขสบาย

เมื่อไหร่มาเจอ เมื่อเขาซึม ๆ

แล้วเหมือนหัวใจสลาย ต้องร้อนต้องหนาว

จนเขาไม่เป็นไร

เรื่องดี ๆ ให้ไปไม่เคยฝืน

เขาไปเดินหัวเราะกับคนอื่น

เราคนเดียวต้องนอนร้องไห้

ทำไมเป็นคนแบบนี้ ทำไมยังทำแบบนี้

ใจเราเหลือแค่นี้ ให้เขาไปทำไม

ใจเรามีเพียงเท่านี้ ดูแลใครคงไม่ไหว

เก็บเถอะเก็บมันไว้ เช็ดน้ำตาให้ตัวเอง

มีคนหนึ่งคนที่เข้าใจ ในกระจกตรงหน้านั่นไง

ไม่มีใครอีกแล้ว

ทำไมเป็นคนแบบนี้ ทำไมยังทำแบบนี้

ใจเราเหลือแค่นี้ ให้เขาไปทำไม

ใจเรามีเพียงเท่านี้ ดูแลใครคงไม่ไหว

เก็บเถอะเก็บมันไว้ เช็ดน้ำตาให้ตัวเอง

ทำไมเป็นคนแบบนี้ ทำไมยังทำแบบนี้

ใจเราเหลือแค่นี้ ให้เขาไปทำไม

ใจเรามีเพียงเท่านี้ ดูแลใครคงไม่ไหว

เก็บเถอะเก็บมันไว้ เช็ดน้ำตาให้ตัวเอง

ทำไมเป็นคนแบบนี้ ทำไมยังทำแบบนี้

ใจเราเหลือแค่นี้ ให้เขาไปทำไม

ใจเรามีเพียงเท่านี้ ดูแลใครคงไม่ไหว

เก็บเถอะเก็บมันไว้ เช็ดน้ำตาให้ตัวเอง