เคว้งคว้าง

สุดกล้ำกลืน ยืนน้ำตาคลอ ใจมันท้อแลอ่อนล้า ได้แต่มองเธอจนเดินลับสายตา มันเหมือนว่าจะขาดใจ เคว้งคว้างเหมือนหลงทางกลางป่า ยืนมองฟ้าไร้ดาว ความเดียวดายช่างปวดร้าว เหมือนถึงคราวสิ้นใจ กี่หยดน้ำที่มันไหลลงมา จากขอบตาไม่ขาดสาย มันอัดอั้นบีบคั้นในใจ จึงยอมให้มันออกมา เคว้งคว้างเหมือนหลงทางกลางป่า ยืนมองฟ้าไร้ดาว ความเดียวดายช่างปวดร้าว เหมือนถึงคราวสิ้นใจ กี่หยดน้ำที่มันไหลลงมา จากขอบตาไม่ขาดสาย มันอัดอั้นบีบคั้นในใจ จึงยอมให้มันออกมา เคว้งคว้างเหมือนหลงทางกลางป่า ยืนมองฟ้าไร้ดาว ความเดียวดายช่างปวดร้าว เหมือนถึงคราวสิ้นใจ