Racha Ngen Pon (Sungkayana)

เจียมเพราะจนเป็นคนอย่างข้า เกิดเป็นราชาเงินผ่อนเมืองไทย ทํางานทําเงินทําเกินเงินเดือน เศรษฐกิจคลาดเคลื่อน เงินเดือนไม่พอใช้ ให้เราทํางานทําแลกเงินตรา แต่ต่อตีราคาตํ่ากว่าความเป็นไป การค้าการขายก็คิดให้มีเงินผ่อน ดาวน์ไม่เดือดร้อนผ่อนตามสบาย ข้าวของเครื่องใช้ก็ซื้อได้ด้วยดาวน์ ผ่อนกันยาวๆ ดอกเบี้ยบานตะไท ดอกทวีคูณก็หมุนเดือนชนเดือน เขาคอยมาเตือนว่าผ่อนช้าเกินไป ก็อยากจะใช้แต่สิ่งของจําเป็น เอย... ก็อยากจะใช้แต่สิ่งของจําเป็น ทีวี ตู้เย็นจําเป็นต้องใช้ ความสุขเล็กน้อยนี่ว่าจะถอยวีดีโอ มาฉายดูหนังโป๊ที่กลาดเกลื่อนเมืองไทย ให้ลืมทุกข์โศกลืมโลกวกวน ลืมหน้าคนบางคน ที่ชอบเอาเปรียบอยู่รํ่าไป ดวงใจจนทนความลําบาก มาร้องความทุกข์ยากได้โปรดจงเห็นใจ อย่าให้สินค้าแพง อย่าให้แรงงานถูก อย่าให้ใครมาผูกตลาดค้าของไทย อย่าให้ใครมาแย่งขนแรงไปต่างเมือง ไปทําความรุ่งเรืองมันน่าอาย น่าอาย ประเทศประไทยไม่ใช่ตะวันออกกลาง เห็นเพื่อนไทยเดินทางแล้วใจหาย ใจหาย ถึงฉันจะกลายเป็นราชาดาวน์ดอก ฉันก็ไม่เสียใจหรอกเพราะอุดหนุนคนไทย แต่ขอให้คิดคํานึงถึงหัวอกคนจน อย่าปล่อยให้เขาสับสน จนหมดหนทางไป อย่าปล่อยให้เขาวกวนไปชนคุกตะราง เพราะเมื่อสิ้นหนทางจะเดินหนทางใด อันเมืองไทยใหญ่อุดมเอย... ดินดีสมเป็นนาสวน เพื่อนเอ๋ยเราชักชวน ต้องช่วยกันมุ่งหมั่นทํา