บุญบ่มี (From "ศรีทันดร")

จั๊กแม่นกรรมอันใด ทำร้ายกายน้องอยู่ ถืกขับไสไล่สู่ คือโตปัญหา เหมือนโดนมีดกรีดใจ เฮ็ดให้น้องเป็นคนไร้ค่า ในของทุกสายตา ที่เพิ่นแนมมา ว่าสาธุเด้อ เจ้าป่าเจ้าเขา ขอให้พวกหมู่เจ้า มาเอาความทุกข์ของข่อยหนีไป ย้อนบุญบ่มีหรือดีบ่พอ ใจน้องนี้หนอมันเพพังไป แทบสิลุกขึ้นยืนบ่ไหว บาดแผลในใจมันบ่เคยเซา กะย้อนว่าใจผูกไว้กับผี สับสนป่นปี้บ่มีคำเว้า ปานใจถืกไฟแผดเผา ย้อนบุญบ่มีหรือดีบ่พอ ใจน้องนี้หนอมันเพพังไป แทบสิลุกขึ้นยืนบ่ไหว บาดแผลในใจมันบ่เคยเซา กะย้อนว่าใจผูกไว้กับผี สับสนป่นปี้บ่มีคำเว้า ปานใจถืกไฟแผดเผา ย้อนบุญบ่มีหรือดีบ่พอ ใจน้องนี้หนอมันเพพังไป แทบสิลุกขึ้นยืนบ่ไหว บาดแผลในใจมันบ่เคยเซา กะย้อนว่าใจผูกไว้กับผี สับสนป่นปี้บ่มีคำเว้า ปานใจถืกไฟแผดเผา ว่าเฮาเป็นแนวอัปปรีย์