Бүләк Ит Миңа Яз

Юк, мин һич тә ышаналмыйм,

Әкияттәй тормыш булмый.

Чын барлыгыбыз төш булса,

Өн күз яшьләре белән тулса,

Зинһар мине син уятма.

Шау-шулардан сакла, якла.

Төн караңгысы яулаганда

Бул тик янымда һәм кочакла.

Син бүләк ит миңа яз,

Көннәр булсын гел аяз!

Кышлар салкын булса да,

Син бүләк ит миңа наз!

Көн дә тормыш бәйрәм, тылсым.

Сине килми югалтасым.

Син кара төндә татлы төшем

Һәм иң кадерле гүзәл кешем.

Бир кулыңны, киттек бергә,

Һәм беркайчан да җибәрмә.

Бар хыялларым мөһим түгел,

Без - ике йөрәк, һәм бер күңел.

Син бүләк ит миңа яз,

Көннәр булсын гел аяз!

Кышлар салкын булса да,

Син бүләк ит миңа наз!

Син бүләк ит миңа яз,

Көннәр булсын гел аяз!

Кышлар салкын булса да,

Син бүләк ит миңа наз!