Fathe Bagh

آن کلاغی که پرید از فراز سر ما

و فرو رفت در اندیشه آشفته ابری ولگرد

و صدایش همچون نیزه کوتاهی پهنای افق را پیمود

خبر ما را با خود خواهد برد به شهر

همه میدانند همه میدانند

که من و تو از آن روزنه سرد عبوس باغ را دیدیم

و از آن شاخه بازیگر دور از دست سیب را چیدیم

همه میترسند اما من و تو

به چراغ و آب و آینه پیوستیم و نترسیدیم

همه میدانند همه میدانند

که من و تو از آن روزنه سرد عبوس باغ را دیدیم

و از آن شاخه بازیگر دور از دست سیب را چیدیم

به چمنزار بیا به چمنزار بزرگ

و صدایم کن از پشت نفس های گل ابریشم

همچنان آهو که جفتش را

همچنان آهو که جفتش را

همچنان آهو که جفتش را