Ban Nok

ผู้คนช่างวุ่นวาย แก่งแย่งชิงดีมากมาย

คิดมากไปกลุ้มตาย กลับบ้านนอกดีกว่าสบาย

แต่เพราะว่าฉันยังจน ฉันก็เลยต้องทน

ใช้ชีวิตในเมืองกรุง เพื่อความฝันยอมลงทุน

ไม่ได้หวังพึ่งแค่บุญ

ต้นทุนมีไม่เท่าไร มีเพียงตัวและดวงใจ

การเดินทางยาวไกล ยังต้องเดินต่อไป

อ่อนล้ามามากเท่าใด เจ็บช้ำมามากเพียงไหน

แต่ยังต้องฝ่าต้องฟัน ต้องอยู่เพื่อตัวเองและเพื่อคนที่รัก

หากงานมันไม่มีกำไร จะทำละมันไปทำไม

เอาเงินนั้นไปซื้อกำไล ให้แม่เราไปจ่ายค่าไฟ

บางครั้งโลกก็ดูโหดร้าย ทั้ง ๆ ที่มีทุ่งดอกไม้

แต่ฉันยังตะเกียกยังตะกาย

ทุ่มเทแรงกายแรงใจอย่างไม่หยุดพัก

ถ้าเธอคิดถึงบ้าน จงรู้ว่าฉันก็คิดถึง

ผู้คนช่างวุ่นวาย แก่งแย่งชิงดีมากมาย

คิดมากไปกลุ้มตาย กลับบ้านนอกดีกว่าสบาย

แต่เพราะว่าฉันยังจน ฉันก็เลยต้องทน

ใช้ชีวิตในเมืองกรุง เพื่อความฝันยอมลงทุน

ไม่ได้หวังพึ่งแค่บุญ

ไม่คุ้นเคยรถไฟฟ้า เพราะตอนยังเด็กอาศัยอยู่แถวชานเมือง

แต่งตัวเก้กัง ๆ แล้วไม่มีตังค์ คนหันชำเลือง

แต่ฉันคิดว่าชีวิต ต้องอุทิศเพื่อพิชิต

ความฝันนี้วันใดสักวันหนึ่ง เพื่อครอบครัวจะได้สุขสบาย

แต่บางครั้งฉันก็มีท้อใจ ถนนหนทางดูแสนไกล

ประดับประดาเต็มไปด้วยสีสันและแสงไฟ

ซึ่งบางทีมันอาจจะทำให้เธอสับสนหลงทางไป

ถ้าเธอคิดถึงบ้าน จงรู้ว่าฉันก็คิดถึง

ผู้คนช่างวุ่นวาย แก่งแย่งชิงดีมากมาย

คิดมากไปกลุ้มตาย กลับบ้านนอกดีกว่าสบาย

แต่เพราะว่าฉันยังจน ฉันก็เลยต้องทน

ใช้ชีวิตในเมืองกรุง เพื่อความฝันยอมลงทุน

ไม่ได้หวังพึ่งแค่บุญ

ผู้คนช่างวุ่นวาย แก่งแย่งชิงดีมากมาย

คิดมากไปกลุ้มตาย กลับบ้านนอกดีกว่าสบาย

แต่เพราะว่าฉันยังจน ฉันก็เลยต้องทน

ใช้ชีวิตในเมืองกรุง เพื่อความฝันยอมลงทุน

ไม่ได้หวังพึ่งแค่บุญ