Balladen Om Larsen

BALLADEN OM LARSEN Så sprengde dei døra med øks og med spett Der låg gamle Larsen, dei hadde rett Slik hadde han lege ei veke - Det var gildt å sjå folk, sa'n Larsen Vår sosialomsorg er gavmild i nød Vår venn fekk ny skjorte sjøl om han var død Så folda dei hendene på han - Gud gjeve dykk løn, sa'n Larsen Avisene leita fram sølvkanta ord: Vår kjæraste pappa og onkel og bror Du fòr altfor tidleg ifrå oss - Nei, meiner de det? sa'n Larsen Så folda dei hender, så song dei i kor Og presten han hivde på tre skeier jord Så draup det frå alle ei tåre - Ei tåre er nok, sa'n Larsen Så køyrde dei heimatt til steik og til vin For no skulle slekta heidre bestefar sin Der rauk siste alderspensjonen - Skål for min død, sa'n Larsen Og alle var glad for å samlast til fest Og presten heldt bordpreik med godkjend effekt: Han har det så godt no vår gamle - Jau takk berre bra, sa'n Larsen Då alt pent var sagt båd' om Larsen og Gud Sat slekta og verka, heldt mest ikkje ut For no sku dei snart dele arven - Er alt det mi slekt? sa'n Larsen I tre dagar slost dei om tepper og fat Så venner frå før blei fylde med hat Før alle drog misnøgde heim - Ser dykk vel snart! sa'n Larsen