Κι εσύ λαέ βασανισμένε, μην ξεχνάς τον Ωρωπό
Κι εσύ λαέ βασανισμένε, μην ξεχνάς τον Ωρωπό
Ο πατέρας εξορία και το σπίτι ορφανό
Ζούμε μες στην τυραννία, στο σκοτάδι το πηχτό
Ζούμε μες στην τυραννία, στο σκοτάδι το πηχτό
Κι εσύ λαέ βασανισμένε, μην ξεχνάς τον Ωρωπό
Κι εσύ λαέ βασανισμένε, μην ξεχνάς τον Ωρωπό
Κλαίει κι η μάνα τώρα μόνη, κλαιν' τα δέντρα, τα πουλιά
Στην πατρίδα μας νυχτώνει, ορφανή η αγκαλιά
Στην πατρίδα μας νυχτώνει, ορφανή η αγκαλιά
Κι εσύ λαέ βασανισμένε, μην ξεχνάς τον Ωρωπό
Κι εσύ λαέ βασανισμένε, μην ξεχνάς τον Ωρωπό
Μες στα σύρματα κλεισμένοι, μα η καρδιά μας πάντα ορθή
Πάντα ο ίδιος όρκος μένει, λευτεριά και προκοπή
Πάντα ο ίδιος όρκος μένει, λευτεριά και προκοπή
Κι εσύ λαέ βασανισμένε, μην ξεχνάς τον Ωρωπό
Κι εσύ λαέ βασανισμένε, μην ξεχνάς τον Ωρωπό
