Kafshe Ahani

من دیگه خسته شدم، بس که چشام خیسه و نم خوب ببینم و بفهمم و بازم چیزی نگم من دیگه بریدم از بس شکستم از خودی توی آینه خیرم شم بگم به چشمام چی شدی خسته م از حرفای خوب و بی سروته بی ثمر حسرت یه عمر رفته، عقده های تازه تر متنفرم از آدمای بی مغز و شلوغ از کتابایی با اسمای قشنگ، متن دروغ دیگه نوبت توئه خسته شی دنیا بشکنی این بار ایستادم تا آخرش با کفش اهنی بات میجنگم تا نگی ترسیده بود، پیاده شد بس که پشت پا زدی گذشتن از تو ساده شد دیگه نوبت توئه خسته شی دنیا بشکنی این بار ایستادم تا آخرش با کفش اهنی بات میجنگم تا نگی ترسیده بود، پیاده شد بس که پشت پا زدی گذشتن از تو ساده شد همه از عشق میگن و باز آبروشو میبرن عقل کل نشون میدن، از خودشون بی خبرن مد شده حرفای پوچ و گنده و بی سر و دست بگو تا کی باید این نمایشو دید و نشست وقتی حتی نمیخوایی بازی کنی بازیت میدن حتی میخوای خودتم که باشی باز نمیذارن همه میخوان اونی باشی که خیالشون میخواد من دیگه داره از این بازی سیرک بدم میاد هرچقدر زانو زدیم راه اومدیم دیگه بسه هرچقدر خورد شدیم و دم نزدیم دیگه بسه عاشق و عارف و درویش و من و تو و خدا رو به روت وایمیستیم و با هم میخونیم همصدا دیگه نوبت توئه خسته شی دنیا بشکنی این بار ایستادیم تا اخرش با کفش اهنی بات میجنگیم تا نگی ترسیده بود، پیاده شد بسکه پشت پا زدی گذشتن از تو ساده شد