Paroles

ดิว ดิวดิว ดิวดิว
ดิว ดิวดิว ดิวดิว ดิวดิว
ดิวดิว ดิว ดิวดิว ดิวดิว ฮื้อ ฮื้อ
อยากมายามได๋กะมา
อยากไปยามได๋กะไป
ฝากแต่ความหวังไว้ มื้อได๋สิเฮ็ดคือเว้า
ย่านแต่เห็นน้อง เป็นหม่องมาถิ่มความเหงา
สมใจแล้วกะไปหาเขา ผู้เป็นตัวจริง
สิ่งของกะเพียรซื้อให้ เอาใจไปเหมิดทุกสิ่ง
เหลือแต่ความฮักจริง ที่อ้ายบ่เคยให้มา
ขอความฮักแหน่ได้บ่
คำถามหนึ่งข้อ ที่ใจคนรอฮ้องหา
ฮู้ว่าผิดต่อคนนั้น
กะแฟนคือกันแม่นบ่อ้ายว่า
ขอความฮักให้น้องแหน่น้า
กล้าเว้าบ่ว่า ฮักน้องส่ำเขา
คนอยู่ในฐานะจั่งน้อง
แค่เศษเวลาเป็นค่าเลี้ยงดู
เป็นความจริงที่น่าอดสู
หากสังคมฮู้คงบ่กล้าสู้หน้า
ขอความฮักแหน่ได้บ่
คำถามหนึ่งข้อ ที่ใจคนรอฮ้องหา
ฮู้ว่าผิดต่อคนนั้น
กะแฟนคือกันแม่นบ่อ้ายว่า
ขอความฮักให้น้องแหน่น้า
กล้าเว้าบ่ว่า ฮักน้องส่ำเขา
คนอยู่ในฐานะจั่งน้อง
แค่เศษเวลาเป็นค่าเลี้ยงดู
เป็นความจริงที่น่าอดสู
หากสังคมฮู้คงบ่กล้าสู้หน้า
ขอความฮักแหน่ได้บ่
คำถามหนึ่งข้อ ที่ใจคนรอฮ้องหา
ฮู้ว่าผิดต่อคนนั้น
กะแฟนคือกันแม่นบ่อ้ายว่า
ขอความฮักให้น้องแหน่น้า
กล้าเว้าบ่ว่า ฮักน้องส่ำเขา
ขอความฮัก ให้น้องแหน่น้า
กล้าเว้าบ่ว่า ฮักน้องส่ำเขา
ดิว ดิวดิว ดิวดิว
ดิว ดิวดิว ดิวดิว ดิวดิว
ดิวดิว ดิว ดิวดิว ดิวดิว ฮื้อ ฮื้อ
Written by: วสุ ห้าวหาญ
instagramSharePathic_arrow_out