บัลลังก์เมฆ

แผ่นฟ้าเบื้องบน กว้างไกลสุดสายตา

เมฆขาวบนฟ้า นุ่มนวลและสวยงาม

เฝ้ามองเมฆนั้น ล่องลอยไปบนฟ้าคราม

งามดั่งฝันใฝ่

ไขว่คว้าเท่าไร ต้องการจะได้มา

เมฆสวยบนฟ้า อยากนำมาชื่นชม

แต่แล้วเมฆนั้น กลับลอยไปตามสายลม

จางและเลือนหาย

เหมือนฝันเลือนราง เคว้งคว้างลอยไป

ไม่เหลืออะไรสักอย่าง ที่ทุ่มเทไป

คืนมาเพียงความว่างเปล่า

เหมือนฝันเลือนราง เคว้งคว้างลอยไป

ทิ้งไว้เพียงควันบางเบา

ที่เห็นเป็นจริง มันเป็นแค่เพียงมายา

เหนื่อยล้าอ่อนแรง กับความจริงที่เป็น

ว่ารักที่เห็น ที่เคยไขว่คว้ามัน

สุดท้ายความรัก กลับกลายเป็นเพียงแค่ควัน

จางและเลือนหาย...