Masloob

به صلیب صدا مصلوبم ای دوست تو گمان مبری مغلوبم ای دوست شرف نفس من اگه شد قفس من به سکوت تن ندادم حالا میرم بی کفن وقتی گفتن یه گناه بود مثل دیدن یا شنیدن معنی آواز هم این بود ته بن بست داد کشیدن وقتی حتی توی خلوت فکر آزادی قفس بود گفتنی ها رو می گفتیم اگه فرصت یه نفس بود به گناه صدا با جرم گفتن اگه روی صلیب ویرون شدم من شرف نفس من اگه شد قفس من به سکوت تن ندادم تا نمیرم بی کفن تو شب های سکوت فریاد من بود ته جنگل خواب بیداری رود از غروب هراس تا صبح موعود تیغ خشم خلیل بر قلب نمرود در عذاب تشنگی گم حسرت من بوی گندم بر دلم داغ شقایق از عذاب تلخ مردم از کسی که مثل بختک تو شب هام انداخته سایه یه سوال ساده کردم نفرت من شد گلایه