Suan Dokmai (Sound of Silence)

ฟ้าส่งเมฆฝน เปล่งสำเนียงเปี่ยมความหมายให้เธอฟัง

และผู้คนส่งเสียงเพลงให้ครื้นเครง เธอได้ยินมันหรือเปล่า

กาลเวลาโบกโชย สายลมพัดผ่าน ที่เคยแผ่วเบา

ความงดงามรอบกายคำรามสอดผสานทุกวิญญาณ

ร้องให้มันเป็นเพลงของเรา

ความงดงามที่เคยเงียบงัน

ความงดงามที่เคยเงียบงัน

เพียงแค่เธอจะเปิดใจฟัง เธอจะได้ยินสิ่งนั้น

ดอกไม้บานเมื่อแดดยามเช้า

ดอกไม้บานเมื่อแดดยามเช้า

เพียงแค่ใจเราสื่อตรงกัน เธอจะได้ยินมันหรือเปล่า

ฟ้าผ่าเมฆฝน กลั่นและกรองส่งเป็นเสียงดังกังวาน

ส่งคลื่นเสียงเป็นสัญญาณการค้นหาสุดขอบฟ้าอวกาศ

กาลเวลาโบกโชย สายลมพัดผ่าน

เธอได้ยินมันหรือเปล่า

ความงดงามที่เคยเงียบงัน

ความงดงามที่เคยเงียบงัน

เพียงแค่เธอจะเปิดใจฟัง เธอจะได้ยินสิ่งนั้น

ดอกไม้บานเมื่อแดดยามเช้า

ดอกไม้บานเมื่อแดดยามเช้า

เพียงแค่ใจเราสื่อตรงกัน เธอจะได้ยินมันหรือเปล่า

เธอได้ยินมันหรือเปล่า เธอได้ฟังมันหรือเปล่า

เคยได้ยินมันหรือเปล่า เคยได้ฟังมันหรือเปล่า

เสียงของความเงียบงัน เสียงตอนดอกไม้บาน

เสียงความคิดของเธอ เสียงความคิดของเรา

เฮ้ ได้ยินไหมฟังสรรพเสียง จากทางซ้ายและจากทางขวา

(เธอได้ยินมันหรือเปล่า เธอได้ฟังมันหรือเปล่า)

จากตรงนี้ จากตรงโน้น ฟังสิเธอ แล้วฟังสิเธอ

(เคยได้ยินมันหรือเปล่า เคยได้ฟังมันหรือเปล่า)

ได้ความหมายของสรรพเสียง จากทางซ้ายและจากทางขวา

(เสียงของความเงียบงัน เสียงตอนดอกไม้บาน)

จากตรงนี้ จากตรงโน้น ฟังสิเธอ เอ้าฟังสิเธอ

(เสียงความคิดของเธอ เสียงความคิดของเรา)

ฟังสิเธอ เอ้าฟังสิเธอ

ฟังสิเธอ เอ้าฟังสิเธอ

เธอได้ยินมันหรือเปล่า