Poproszę więcej siebie

Jestem drobiazgiem wiszącym w próżni

Takim jak ty, a tyle nas różni

Jestem człowiekiem za naszej wspólnej ściany

Ale od lat się nadal nie znamy, nie znamy

Za moim oknem świata widoku

Za wielkiej płyty nie widzę obłoków

I jestem kołem włożonym w ogromne koło

Kręcimy się nieprzytomnie ze sobą

A ja coraz częściej czuję

Że wszystko w sobie lubię

Chcę więcej siebie

Więcej siebie

Siebie

Poproszę więcej siebie

Jeśli zapytasz, co daje mi szczęście

To ci odpowiem, że spokój

Przyklejam ciało do ziemi

Bo tam moje miejsce

Gdzie prawdę mam zawsze przy boku

A prawdy jest mało ukrywa się w tłumie

Gdy ty mów do mnie, uśmiecha się szczerze

Od fałszu odróżniać prawdy nie umiem

Więc ufam i zawsze zostaję frajerem

Lecz coraz częściej czuję

Że wszystko w sobie lubię

Chcę więcej siebie

Więcej siebie

Siebie

Poproszę więcej siebie

Chcę więcej siebie

Więcej siebie

Siebie

Poproszę więcej siebie

Siebie, siebie, siebie, siebie, siebie

Siebie, siebie, siebie, siebie, siebie

Siebie, siebie, siebie, siebie, siebie

Siebie, siebie, siebie, siebie, siebie

Siebie chcę tyle na jawie co we śnie (Siebie, siebie, siebie, siebie, siebie)

Siebie tak dużo jak nigdy wcześniej (Siebie, siebie, siebie, siebie, siebie)

Tyle co ciało moje uniesie (Siebie, siebie, siebie, siebie, siebie)

Siebie tak bardzo jak nigdy wcześniej (Siebie, siebie, siebie, siebie, siebie)

Chcę więcej siebie

Więcej siebie

Siebie

Poproszę więcej siebie

Chcę więcej

Siebie chcę tyle na jawie co we śnie

(Więcej siebie) Siebie tak dużo jak nigdy wcześniej

(Siebie) Tyle co ciało moje uniesie

(Poproszę więcej siebie) Siebie tak bardzo jak nigdy wcześniej

Siebie