เสียน้ำตาที่คาเฟ่

เรารักกัน อยู่ด้วยกันสองคน เพราะความจน ต่างดิ้นรนหางาน เธอได้งานเด่น เป็นนักร้อง อยู่ห้องอาหาร ส่วนฉันได้ งาน งานพื้นบ้านเป็นกรรม-กร เรารักกัน อยู่ด้วยกันหลายปี ไม่เคยมี สิ่งไม่ดีเหมือนก่อน เธอร้องเพลงอยู่ เธอก็รู้ว่าฉันอาทร ก่อนฉันเข้านอน ยังคิดอาวรณ์ ห่วงเธอ มาวันหนึ่ง ฉันบึ่งเข้าห้องอาหาร เพื่อรับเธอกลับบ้าน วันนั้นฉันจึงได้เจอ มีแขกใจใหญ่ คล้องมาลัยให้เธอ สุดท้ายเล่าเออ เธอหลงเห่อตามเขาไป ความรักเอย ก็เลยเป็นน้ำตา เสียเวลา ต้องกลับมาเสียใจ พอเห็นคาเฟ่ ใจฉันเขว-อกสั่นขวัญหาย ปวดร้าว ทรวงใน ยังเสียวหัวใจไม่ ลืม, uhm ah ah ความรักเอย ก็เลยเป็นน้ำตา เสียเวลา ต้องกลับมาเสียใจ พอเห็นคาเฟ่ ใจฉันเขว-อกสั่นขวัญหาย ปวดร้าว ทรวงใน ยังเสียวหัวใจไม่ลืม, uhm ah ah