ทำไมไม่รักกัน

เป็นลิขิตฟ้า

หรือกรรมที่ลงโทษฉัน

จะตื่นหรือฝัน

เธอนั้นก็ดูห่างไกล

นาฬิกาหมุนเปลี่ยนคืนวัน

ฉันรอเธอไม่เคยเปลี่ยนใจ

กอดเก็บไว้ แค่ความเย็นชาเท่านั้น

น้ำใจแห่งรัก

เหมือนเทลงบนกองทราย

เกิดคำถามใจ

เหตุใดเธอไม่รักกัน

แล้วจะพอมีทางบ้างไหม

ให้เธอเหลียวมองฉันว่าสำคัญ

หลับตาทุกวัน กับความปวดร้าว

เพียงเธอเท่านั้น

ที่ฉันยอมแลกทุกสิ่ง

หากชีวิตจริง

จะได้เคียงข้างเธอเหมือนเงา

ดาวกับฟ้า ปลากับน้ำ

ปรารถนาเช่นรักสองเรา

แม้เพียงชั่วคราว ยังพอสุขใจ

เจ็บช้ำแค่ไหน

แต่ใจยังเกินห้ามรัก

ก่อนฟ้าจะพราก

อยากรู้ฉันผิดตรงไหน

ลมหายใจฉันที่มีเหลือ

คงมีค่าแค่คำว่างมงาย

ขอใช้วันตายสิ้นรักจากเธอ

เพียงเธอเท่านั้น

ที่ฉันยอมแลกทุกสิ่ง

หากชีวิตจริง

จะได้เคียงข้างเธอเหมือนเงา

ดาวกับฟ้า ปลากับน้ำ

ปรารถนาเช่นรักสองเรา

แม้เพียงชั่วคราว ยังพอสุขใจ

เจ็บช้ำแค่ไหน

แต่ใจยังเกินห้ามรัก

ก่อนฟ้าจะพราก

อยากรู้ฉันผิดตรงไหน

ลมหายใจฉันที่มีเหลือ

คงมีค่าแค่คำว่างมงาย

ขอใช้วันตายสิ้นรักจากเธอ