เรื่องขี้หมา

เจ็บจนได้ กับวันนี้

ภูตผีตนใดกัน สิงให้เธอมันเปลี่ยนไป

จบจนได้ อย่างปวดร้าว

ไม่นึกว่าคนเรา ทิ้งขว้างกันได้ง่ายดาย

หมดแรงสร้าง หมดแรงหวัง

ไอ้ฉันมันจริงจัง ฉันก็มีแต่เสียใจ

ขอบใจมาก ที่ทำฉัน...

ให้ทุกข์ทรมาน หวังว่าเธอคงสะใจ...

แต่อย่าคิดว่าฉัน ไม่มีหนทางอื่น

ถึงใจมันขมขื่น แต่สักวันก็คงหาย

แค่ผู้หญิงที่รักไม่จริง ทิ้งกันไป

ไม่ทำให้ถึงตาย เรื่องแค่นี้มันขี้หมา

ถึงจะเจ็บสักเท่าไร ไม่มีหรอกน้ำตา...

อยู่มาได้ อยู่มาแล้ว

ไม่เห็นต้องมีเธอ ฉันก็มีลมหายใจ

อาจจะบ้า อาจจะเพี้ยน

ก็เพราะเธอวนเวียน มาหลอกตา มาหลอกใจ...

แต่อย่าคิดว่าฉัน ไม่มีหนทางอื่น

ถึงใจมันขมขื่น แต่สักวันก็คงหาย

แค่ผู้หญิงที่รักไม่จริง ทิ้งกันไป

ไม่ทำให้ถึงตาย เรื่องแค่นี้มันขี้หมา

แต่อย่าคิดว่าฉัน ไม่มีหนทางอื่น

ถึงใจมันขมขื่น แต่สักวันก็คงหาย

แค่ผู้หญิงที่รักไม่จริง ทิ้งกันไป

ไม่ทำให้ถึงตาย เรื่องแค่นี้มันขี้หมา

ถึงจะเจ็บสักเท่าไร ไม่มีหรอกน้ำตา

ถึงจะเจ็บสักเท่าไร ไม่มีหรอกน้ำตา...